مقایسه تاثیرات کینزیوتیپ و تمرین قدرتی بر درد زانو و قدرت عضله چهارسررانی در افراد مبتلا به سندرم درد کشککی رانی

چکیده: هدف از مطالعه حاضر مقایسه تاثیرات کینزیوتیپ و تمرین قدرتی بر درد و قدرت عضلات چهارسرران در افراد مبتلا به سندرم درد کشککی رانی می باشد. در این مطالعه 31 بیمار مرد (سن1 25 سال، قد 15/6 173.6سانتیمتر، وزن 1/7 25/71 کیلوگرم) مبتلا به سندرم درد کشککی رانی از دانشجویان دانشگاه اصفهان به عنوان نمونه انتخاب و در سه گروه کینزیوتیپ، تمرین، کینزیوتیپ- تمرین قرار داده شدند.گروه ها به مدت 6 هفته تحت درمان قرار گرفتند. از آزمودنی ها قبل وبعد از سپری کردن دوره درمانی آزمون بعمل آمد. متغیر های درد، قدرت ایزوکینتیکی عضلات باز کننده زانو به ترتیب توسط شاخص مقیاس دیداری درد و دستگاه دینامومتر بایودکس اندازه گیری شدند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس برای اندازه های تکرار شده در سطح05/0=? استفاده گردید. نتایج نشان داد که پس6 هفته درمان، میانگین شاخص درد در گروه کینزیوتیپ و کینزیوتیپ- تمرین نسبت به پیش آزمون کاهش معناداری نشان داد (p< 0/05 )، و میانگین حداکثر گشتاور عضله چهارسررانی فقط درگروه کینزیوتیپ- تمرین نسبت به پیش آزمون افزایش معناداری را نشان داد (p<0/05). باتوجه به یافته های این پژوهش، می توان نتیجه گرفت که احتمالا کینزیوتیپ باعث افزایش سطح تماس بین کشکک با ناودان استتخوان ران شده و فشار را کاهش داده، در نتیجه درد کاهش یافته است.